Τι είναι η νόσος του Graves;

Η νόσος Graves είναι μια αυτοάνοση ασθένεια. Αυτό σημαίνει ότι το ανοσοποιητικό μας σύστημα, το οποίο κανονικά προστατεύει το σώμα μας και βοηθά στην καταπολέμηση διαφόρων ασθενειών, για κάποιο λόγο μπερδεύεται και αρχίζει να παράγει αντισώματα εναντίον του θυρεοειδή αδένα. Τα αντισώματα που παράγονται στη νόσο του Graves δρουν όπως η Θυρεοειδοτρόπος ορμόνη (TSH) ενεργοποιώντας το θυρεοειδή και προκαλούν στον αδένα την υπερβολική παραγωγή θυρεοειδούς ορμόνης. Το φαινόμενο αυτό ονομάζεται υπερθυρεοειδισμός. Αν και μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία τόσο σε άνδρες, όσο και σε γυναίκες, η νόσος του Graves εμφανίζεται πιο συχνά σε γυναίκες ηλικίας 20 έως 50 ετών, οι οποίες συνήθως έχουν οικογενειακό ιστορικό θυρεοειδικής νόσου. 

Συμπτώματα της νόσου του Graves

Τα συμπτώματα είναι ίδια με του υπερθυρεοειδισμού, όπως

• Ευερεθιστότητα
• διαταραχή στον ύπνο
• Εύκολη κόπωση
• Δυσανεξία στη ζέστη, εφίδρωση
• Ταχυκαρδία
• Τρόμος στα χέρια
• Αύξηση της όρεξης με απώλεια βάρους
• Συχνές κενώσεις ή διάρροια
• Διαταραχή της περιόδου
• Υπογονιμότητα 
• Ερεθισμένα μάτια ή/και εξόφθαλμος
• Βρογχοκήλη

Στις περιπτώσεις του υπερθυρεοειδισμού λόγω Graves μπορεί να υπάρχει πιο έντονη διόγκωση του θυρεοειδούς, χωρίς πόνο, και συμπτώματα οφθαλμοπάθειας.

Ποιες είναι οι επιπλοκές της νόσου του Graves;

Εάν η νόσος δεν θεραπευτεί, ο υπερθυρεοειδισμός μπορεί να οδηγήσει σε καρδιακή ανεπάρκεια ή οστεοπόρωση. Οι έγκυες γυναίκες με μη θεραπευμένη νόσο Graves, διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο αποβολής, πρόωρης γέννησης του μωρού και ένα μωρό με χαμηλό βάρος γέννησης. Η νόσος Graves μπορεί επίσης να προκαλέσει οίδημα πίσω από την περιοχή των ματιών, το οποίο μερικές φορές διογκώνει τα μάτια προς τα έξω. Η κατάσταση αυτή ονομάζεται εξόφθαλμος ή οφθαλμοπάθεια του Graves και εμφανίζεται σχετικά σπάνια (δείτε το σχετικό άρθρο εδώ). 

Πώς πραγματοποιείται η διάγνωση της νόσου του Graves;

Ο ιατρός σας θα κάνει μια σειρά φυσικών εξετάσεων και μπορεί να χρησιμοποιήσει διαφορετικούς τύπους εξετάσεων για τη διάγνωση της νόσου Graves.

Συγκεκριμένα, οι φυσικές εξετάσεις που θα πραγματοποιήσει ο ιατρός είναι:

• Έλεγχος για τυχόν μεγέθυνση του θυρεοειδούς αδένα και ερεθισμό των ματιών
• Έλεγχος του καρδιακού παλμού
• Έλεγχος για πιθανά σημάδια τρόμου των χεριών
• Θα σας ρωτήσει ποια είναι τα συμπτώματά σας, καθώς και την προσωπικό και οικογενειακό ιατρικό ιστορικό σας 

Εξετάσεις αίματος: Όταν τα επίπεδα θυρεοειδικών ορμονών είναι υψηλά, η υπόφυση δεν χρειάζεται να παράγει πολύ TSH. Πολύ χαμηλά επίπεδα TSH και υψηλά επίπεδα Τ4 στο αίμα, υποδηλώνουν υπερθυρεοειδισμό. Η νόσος του Graves χαρακτηρίζεται από υψηλά επίπεδα ειδικού αντισώματος, thyroid stimulating antibody TSI.

Δοκιμή πρόσληψης ραδιενεργού ιωδίου: Ο θυρεοειδής απορροφά το ιώδιο από το αίμα μας και το χρησιμοποιεί για να μπορεί να παράγει θυρεοειδή ορμόνη. Όταν ο θυρεοειδής παράγει αυξημένη ποσότητα θυρεοειδικών ορμονών, απορροφά περισσότερο ιώδιο. Η δοκιμή πρόσληψης ραδιενεργού ιωδίου, περιλαμβάνει την κατάποση μιας κάψουλας που περιέχει μια μικρή, μη βλαβερή ποσότητα ραδιενεργού ιωδίου. Η ποσότητα του ιωδίου που λαμβάνεται από τον θυρεοειδή μετριέται έπειτα. Η υψηλή πρόσληψη ραδιενεργού ιωδίου υποδηλώνει τη νόσο του Graves.

Πώς θεραπεύεται η νόσος Graves;

H νόσος Graves είναι μια θεραπεύσιμη ασθένεια που μπορεί να ελεγχθεί.

Υπάρχει αριθμός θεραπειών, όπως:

• Τα αντιθυρεοειδικά φάρμακα μειώνουν την ποσότητα ορμονών που παράγει ο θυρεοειδής. Το προτιμώμενο φάρμακο είναι η μεθιμαζόλη. Για τις έγκυες ή τις γυναίκες που θηλάζουν, μπορεί να προτιμάται η προπυλοθειουρακίλη (PTU). Τα δύο αυτά φάρμακα βοηθούν στον έλεγχο της πάθησης, αλλά δεν μπορούν να την θεραπεύσουν. Επιπλέον, δεν κάνει να λαμβάνονται για μεγάλο χρονικό διάστημα.
  
  
• Οι β αναστολείς, σε συνδυασμό με αντιθυρεοειδικά φάρμακα, μπορούν να περιορίσουν πολλά από τα συμπτώματα, ιδιαίτερα την ταχυκαρδία, το τρέμουλο και το άγχος. Ωστόσο, δεν θεραπεύουν τη νόσο, αφού ο θυρεοειδής παράγει ακόμα αρκετή ποσότητα θυρεοειδούς ορμόνη.
  
  
• Το ραδιενεργό ιώδιο (σε πολύ υψηλότερες ποσότητες από την ποσότητα που χρησιμοποιείται στη δοκιμή πρόσληψης ραδιενεργού ιωδίου) μπορεί να θεραπεύσει το πρόβλημα του υπερθυρεοειδισμού σε κάποιες περιπτώσεις. Ωστόσο, συνήθως έχει αντίθετο αποτέλεσμα, αφού καταλήγει να καταστρέφει τον θυρεοειδή και να καταλήξει σε υποθυρεοειδισμό. Ίσως χρειαστεί να πάρετε θυροξίνη για το υπόλοιπο της ζωής σας για να ανακτήσετε τα κανονικά επίπεδα ορμονών. Η θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο δεν συστήνεται για άτομα με εξόφθαλμο καθώς μπορεί να καταστήσει τα συμπτώματα της οφθαλμοπάθειας του Graves χειρότερα. 
  
  
• Χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση του θυρεοειδούς. Η χειρουργική επέμβαση είναι μια μόνιμη λύση στην οποία προσφεύγουμε αν δεν έχουμε άλλες εναλλακτικές ή αν έχει αποτύχει κάποια άλλη θεραπεία και έχουμε υποτροπή της νόσου, καθώς και σε περιπτώσεις σοβαρής οφθαλμοπάθειας. 

Ερωτήσεις για να ρωτήσετε τον ιατρό σας:

• Πώς θα μάθω αν ο υπερθυρεοειδισμός μου προκαλείται από τη νόσο Graves;
• Τι είναι η οφθαλμοπάθεια και πως μπορώ να την προλάβω;
• Τι πρέπει να προσέχω ;
• Γιατί το ραδιενεργό ιώδιο είναι ασφαλές όταν χρησιμοποιείται για έλεγχο, αλλά καταστρέφει τον θυρεοειδή όταν χρησιμοποιείται για θεραπεία;
• Το ραδιενεργό ιώδιο μπορεί να προκαλέσει καρκίνο;
• Μπορώ να πάρω αντιθυρεοειδικά φάρμακα ή χρειάζομαι μόνιμη θεραπεία;
• Πόσο συχνά θα πρέπει να επισκέπτομαι τον γιατρό μου μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας;