• 
• 

ΥΠΟΞΕΙΑ ΘΥΡΕΟΕΙΔΙΤΙΔΑ (θυρεοειδίτιδα De Quervain)

Η υποξεία θυρεοειδίτιδα De Quervain είναι λιγότερο συχνή σε σχέση με τον θυρεοειδίτιδα Hashimoto. Χαρακτηρίζεται από την ξαφνική έναρξη πόνου στο θυρεοειδή με συμπτώματα υπερθυρεοειδισμού, που μπορεί να ποικίλουν σε βαρύτητα.

Η αιτία είναι συνήθως κάποια ιογενής λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού. Ο θυρεοειδής διογκώνεται απότομα και είναι επώδυνος στην αφή και, λόγω της καταστροφής του από την φλεγμονή , απελευθερώνει αποθηκευμένες ορμόνες στην κυκλοφορία, σε μεγάλες ποσότητες, προκαλώντας υπερθυρεοειδισμό. Παρόλο που η εικόνα μοιάζει με λοίμωξη του θυρεοειδούς, δεν την προκαλεί κάποιο μικρόβιο και η αντιβίωση είναι περιττή.

Συμπτώματα:

Συχνά το άτομο που πάσχει νιώθει έντονη κακουχία και μπορεί να έχει και πυρετό. Ο πόνος στον θυρεοειδή συνήθως αρχίζει μετά από μερικές ημέρες που έχουν προηγηθεί συμπτώματα ίωσης όπως καταρροή, πόνος στον λαιμό κλπ. Επίσης μπορεί να έχει έντονα συμπτώματα υπερθυρεοειδισμού όπως ταχυκαρδία, τρέμουλο, εφιδρώσεις, δυσκολία στη ζέστη, έντονο εκνευρισμό, απώλεια βάρους.

Διάγνωση:

Βασικό στοιχείο στη διάγνωση είναι η κλινική εικόνα και ο τρόπος που ξεκίνησε το πρόβλημα. Οι εξετάσεις αίματος δείχνουν τον υπερθυρεοειδισμό (αυξημένες θυρεοειδικές ορμόνες, χαμηλή θυρεοειδοτρόπος ορμόνη TSH), αλλά τα αντιθυρεοειδικά αντισώματα είναι αρνητικά, ενώ είναι αυξημένοι δείκτες φλεγμονής όπως η ταχύτητα καθίζησης και η CRP. H οριστική διάγνωση μπαίνει με το σπινθηρογράφημα του θυρεοειδούς , που δείχνει πολύ χαμηλή λειτουργικότητα του αδένα (λόγω της καταστροφής του ο θυρεοειδής δεν μπορεί να προσλάβει το ραδιενεργό ιώδιο ή τεχνήτιο).

Αντιμετώπιση/Θεραπεία:

Η βασική θεραπεία που χρειάζεται είναι αντιφλεγμονώδη φάρμακα για μια περίοδο τουλάχιστον 6 εβδομάδων, και ξεκούραση. Ο υπερθυρεοειδισμός δεν χρειάζεται φάρμακα καθώς είναι αποτέλεσμα της φλεγμονώδους καταστροφής του αδένα και υποχωρεί σταδιακά. Αν υπάρχουν έντονα συμπτώματα όπως ταχυκαρδία και τρέμουλο, τότε μπορεί να χρειαστεί θεραπεία με φάρμακα που μειώνουν τους καρδιακούς παλμούς (β-αναστολείς) για μικρό διάστημα. Κάποιες φορές, αν ο πόνος είναι πολύ έντονος και υπάρχουν έντονα συμπτώματα πυρετού και κακουχίας, μπορεί να χρειαστεί η χορήγηση και στεροειδών φαρμάκων (κορτιζόνη) για να μειωθεί η φλεγμονή πιο γρήγορα. Αν η θεραπεία διακοπεί απότομα ή δεν γίνει σταδιακή μείωση των φαρμάκων, μπορεί να έχουμε υποτροπή της θυρεοειδίτιδας με τα ίδια συμπτώματα. Σχεδόν όλοι βελτιώνονται κλινικά με την έναρξη της θεραπείας και συνήθως ο θυρεοειδής επιστρέφει στο φυσιολογικό μετά από 2-3 μήνες. Την πρώτη φάση του υπερθυρεοειδισμού μπορεί να ακολουθήσει μια φάση υποθυρεοειδισμού, λόγω της καταστροφής του αδένα από την φλεγμονή (υπολειτουργίας του αδένα), με συμπτώματα κόπωσης, δυσκοιλιότητας, αύξησης στο βάρος, υπνηλία. Στην φάση αυτή θα πρέπει να γίνουν και πάλι κατάλληλες εξετάσεις για την λήψη θεραπείας. 

Σε ορισμένες περιπτώσεις η  φάση του υποθυρεοειδισμού μπορεί να είναι μόνιμη και να χρειάζεται θεραπεία υποκατάστασης  με θυροξίνη δια βίου.